ทำความเข้าใจ การสื่อสารของเด็กออทิสติก

ทำความเข้าใจ การสื่อสารของเด็กออทิสติก
ทำไมการสื่อสารถึงเป็นความท้าทายสำหรับเด็กออทิสติก
รูปแบบการสื่อสารในเด็กออทิสติก
1. การสื่อสารด้วยคำพูด (Verbal)
การสื่อสารในเด็กออทิสติกไม่ได้หมายความว่า พูดได้หรือไม่ได้ เท่านั้น แต่รวมถึง ท่าทาง ภาษากาย และวิธีทางเลือกอื่น ๆ สิ่งสำคัญที่สุดคือ ผู้ปกครอง ครู และคนรอบตัวควร เข้าใจความแตกต่าง และ สร้างพื้นที่ที่เปิดโอกาสให้เด็กเลือกวิธีสื่อสารของตัวเอง
ทำไมการสื่อสารถึงเป็นความท้าทายสำหรับเด็กออทิสติก
- เด็กออทิสติกจำนวนมากมีความยากลำบากในการใช้ภาษา พูดคุย หรือแสดงออกทางสังคม
- ปัญหาที่พบบ่อย ได้แก่:
- พูดช้า หรือไม่พูดเลย (non-verbal)
- พูดซ้ำคำหรือวลีที่ได้ยิน (echolalia)
- ใช้ประโยคที่ไม่ตรงกับบริบท
- ไม่เข้าใจภาษากาย น้ำเสียง หรือสีหน้าของผู้อื่น
รูปแบบการสื่อสารในเด็กออทิสติก
1. การสื่อสารด้วยคำพูด (Verbal)
- เด็กบางคนพูดได้ แต่ใช้คำไม่ถูกต้องตามสถานการณ์
- บางคนพูดได้แต่มีหัวข้อจำกัด เช่น พูดเรื่องที่สนใจซ้ำ ๆ
- ใช้ท่าทาง การชี้ การดึงมือ
- ใช้สีหน้าและการเคลื่อนไหวเพื่อแสดงความต้องการ
- เช่น การ์ดภาพ (PECS) แอปพลิเคชันบนแท็บเล็ต หรืออุปกรณ์พูดอิเล็กทรอนิกส์
- เป็นเครื่องมือที่ช่วยให้เด็กสื่อสารได้แม้ไม่ใช้เสียงพูด
ความเข้าใจผิดที่พบบ่อย
เด็กไม่พูด = เด็กไม่เข้าใจ
ความจริง : เด็กออทิสติกจำนวนมากเข้าใจสิ่งที่ได้ยิน แม้จะไม่สามารถตอบกลับด้วยคำพูด
เด็กไม่สบตา = ไม่สนใจ
ความจริง: บางครั้งเด็กออทิสติกต้องหลีกเลี่ยงการสบตาเพื่อจัดการกับข้อมูลประสาทสัมผัส แต่ยังคงฟังและรับรู้
วิธีสนับสนุนการสื่อสารของเด็กออทิสติก
1. ใช้การสื่อสารที่ชัดเจนและสั้น
- ใช้ประโยคสั้น ๆ คำง่าย ๆ และตรงไปตรงมา
- ตารางกิจวัตรด้วยภาพ (visual schedule)
- การ์ดแสดงอารมณ์ หรือรูปภาพสิ่งของ
- เด็กอาจต้องใช้เวลามากกว่าปกติในการประมวลผลคำถาม
- หลีกเลี่ยงการเร่งรัดหรือต่อว่า
- ให้เด็กเลือกวิธีสื่อสารที่เขาสบายใจที่สุด
- เพื่อพัฒนาทั้งการใช้ภาษาและการตีความการสื่อสารจากผู้อื่น
การสื่อสารในเด็กออทิสติกไม่ได้หมายความว่า พูดได้หรือไม่ได้ เท่านั้น แต่รวมถึง ท่าทาง ภาษากาย และวิธีทางเลือกอื่น ๆ สิ่งสำคัญที่สุดคือ ผู้ปกครอง ครู และคนรอบตัวควร เข้าใจความแตกต่าง และ สร้างพื้นที่ที่เปิดโอกาสให้เด็กเลือกวิธีสื่อสารของตัวเอง
บทความที่เกี่ยวข้อง
ความวิตกกังวล (Anxiety) เป็นภาวะที่พบได้บ่อยมากในบุคคลออทิสติก
งานวิจัยระบุว่า มากกว่า 40–50% ของเด็กออทิสติกมีภาวะวิตกกังวลในระดับที่ต้องการการดูแล
ARFID (Avoidant/Restrictive Food Intake Disorder) คือความผิดปกติด้านการกินที่เด็กปฏิเสธอาหารบางชนิดอย่างรุนแรง หรือรับประทานอาหารได้น้อยมาก จนอาจทำให้ขาดสารอาหาร น้ำหนักไม่เพิ่มตามวัย หรือพัฒนาการชะงักได้
การเปลี่ยนแปลงเป็นเรื่องยากสำหรับเด็กออทิสติก แต่ ด้วยการเตรียมล่วงหน้า กิจวัตรที่ชัดเจน การสนับสนุนทางอารมณ์ และความร่วมมือกับโรงเรียน จะช่วยให้เด็กค่อย ๆ ปรับตัวได้ดีขึ้น ลดพฤติกรรมที่ยากลำบาก และสร้างความมั่นใจในการเผชิญสิ่งใหม่ ๆ


